فینال مسابقات فوتسال سالنی جام رمضان خوانسار امشب در سالن شهید رجایی برگزار گردید و تیم «پیام» خوانسار توانست بر تیم فوتسال «داران» غلبه و مقام قهرمانی را کسب نماید.

این موفقیت را به همشهریان عزیز به ویژه مربی و بازیکنان تیم پیام تبریک عرض می نمایم.

در پایان این بازی از تیمهای پیام، داران، شاهین و شهید زمانیدوست که به ترتیب حائز مقام اول تا چهارم شده بودند، تقدیر به عمل آمد.

در حاشیه:

امشب بر حسب وظیفه و جهت تشویق جوانان و نوجوانان ورزشکار و ورزش دوست، همراه با آقایان صانعی و خامه، همکاران عزیزم در شورای اسلامی شهر خوانسار و آقای اورعی، معاون محترم فرمانداری در سالن شهید رجایی حضور یافتیم.

حضور ما همزمان بود با اجرای زیبای برنامه ورزش باستانی. ورزشی اصیل با ظرافتهای خاص و فرهنگ غنی ایرانی.

با خودم می اندیشیدم که هر قسمت از این اجرا خود درسی است. رخصتی به نشان ادب و تواضع، حضور دوستانه و صمیمی پیر و جوان و فقیر و غنی در کنار هم و با شعار سلام و صلوات به گونه ای که به جز صلوات و دعا و نوای خوش مرشد صدایی از بین تماشاگران نمی شنیدی.

همان تماشاگرانی که دقایقی بعد فریادهایشان گوش فلک را کر می کرد و شعارهای جورواجور می دادند، چنان خالصانه دعای فرج می خواندند که اشک در چشمان هر بیننده ای حلقه می زد.

اما شروع مسابقه فینال فضای دیگری به وجود آورد. متاسفانه عدم مدیریت صحیح شعارها و انتخاب نوع شعار و به ویژه رهبران و محرکان تماشاچیان کمی مرا دلخور کرد. گرچه اعتقاد دارم جوانان و نوجوانان بالاخره به مکانی هم برای تخلیه هیجانات خود نیازمندند اما برخی شعارهای تماشاچیان با فرهنگ اصیل و ریشه دار خوانساریان در زمینه ی ادب  مهمان نوازی بسیار در تضاد بود به طوری که حتی تا آخرین لحظات ترک سالن و پس از اتمام بازی عده ای به قول امروزیها تماشاگرنما با سر دادن شعر واویلا واویلا به تحقیر تیم داران پرداختند. گویی دشمنانی سرکش را به جای خود نشانده بودند!!

از سویی بازیکنان تیم پیام گرچه بازی خوبی را به ویژه در نیمه دوم از خود ارائه دادند اما متاسفانه برخورد ناشایست برخی از انان در خصوص تصمیمات داور به ویژه یک مورد که منجر به صدور کارت قرمز و اخراج وی از زمین بازی شد کام تماشاچیان را تلخ کرد.

امیدوارم با توجه به این که این مسابقات که شاید بتوان به عنوان بزرگترین فستیوال خاص جوانان و نوجوانان خوانسار از آن نام برد، با برنامه ریزی و فرهنگ سازی بهتر، به نحو مطلوبتری در سالهای اتی برگزار شود و برگ افتخار زرین دیگری بر افتخارات این دیار باشد.

نوشته شده توسط خسرو دهاقین در شنبه بیست و یکم مهر ۱۳۸۶ |