دیگه همسرم هم ازم شاکی شده. با این که دلایل به روز نشدنم رو می دونه و خبر داره که چرا دیگه دست و دلم به سمت قلم نمیره ازم خواسته که پست جدیدی رو جایگزین پست غم انگیز قبلی کنم. چیزی برای گفتن ندارم. نه این که ندارم؛ فعلا دل و دماغشو ندارم. شایدم حالشو ندارم!
فقط برای تغییر ذائقه این دو خط رو نوشتم!
یه عالمه انرژی پتانسیل ذخیره دارم که گذاشتم به موقع تبدیلش کنم به انرژی جنبشی!
تا اطلاع ثانوی بازم از همتون شرمنده...




نوشته شده توسط خسرو دهاقین در دوشنبه بیست و نهم آذر ۱۳۸۹ |